Ἡ μετά τήν ἐορτήν – Κορ. Α’ 9, 2-12
Προκείμενον. Ἦχος β΄
Ἰσχύς μου καὶ ὕμνησίς μου ὁ Κύριος.
Στίχ. Παιδεύων ἐπαίδευσέ με ὁ Κύριος.
«Εἰ ἡμεῖς ὑμῖν τὰ πνευματικὰ ἐσπείραμεν, μέγα εἰ ἡμεῖς ὑμῶν τὰ σαρκικὰ θερίσομεν;»
Ἀδελφοί, ἡ σφραγὶς τῆς ἐμῆς ἀποστολῆς ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ. Ἡ ἐμὴ ἀπολογία τοῖς ἐμὲ ἀνακρίνουσιν αὕτη ἐστί. Μὴ οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν φαγεῖν καὶ πιεῖν; Μὴ οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν ἀδελφὴν γυναῖκα περιάγειν, ὡς καὶ οἱ λοιποὶ ἀπόστολοι καὶ οἱ ἀδελφοὶ τοῦ Κυρίου καὶ Κηφᾶς; Ἤ μόνος ἐγὼ καὶ Βαρνάβας οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν τοῦ μὴ ἐργάζεσθαι; Τίς στρατεύεται ἰδίοις ὀψωνίοις ποτέ; Τίς φυτεύει ἀμπελῶνα καὶ ἐκ τοῦ καρποῦ αὐτοῦ οὐκ ἐσθίει; Ἤ τίς ποιμαίνει ποίμνην καὶ ἐκ τοῦ γάλακτος τῆς ποίμνης οὐκ ἐσθίει; Μὴ κατὰ ἄνθρωπον ταῦτα λαλῶ; Ἤ οὐχὶ καὶ ὁ νόμος ταῦτα λέγει; Ἐν γὰρ τῷ Μωσέως νόμῳ γέγραπται· «Οὐ φιμώσεις βοῦν ἀλοῶντα». Μὴ τῶν βοῶν μέλει τῷ Θεῷ; Ἤ δι᾿ ἡμᾶς πάντως λέγει; Δι᾿ ἡμᾶς γὰρ ἐγράφη, ὅτι ἐπ᾿ ἐλπίδι ὀφείλει ὁ ἀροτριῶν ἀροτριᾶν, καὶ ὁ ἀλοῶν τῆς ἐλπίδος αὐτοῦ μετέχειν ἐπ᾿ ἐλπίδι. Εἰ ἡμεῖς ὑμῖν τὰ πνευματικὰ ἐσπείραμεν, μέγα εἰ ἡμεῖς ὑμῶν τὰ σαρκικὰ θερίσομεν; Εἰ ἄλλοι τῆς ἐξουσίας ὑμῶν μετέχουσιν, οὐ μᾶλλον ἡμεῖς; Ἀλλ᾿ οὐκ ἐχρησάμεθα τῇ ἐξουσίᾳ ταύτῃ, ἀλλὰ πάντα στέγομεν, ἵνα μὴ ἐγκοπήν τινα δῶμεν τῷ Εὐαγγελίῳ τοῦ Χριστοῦ.
Απόδοση στη Νεοελληνική
Αδελφοί, η απόδειξη της αποστολής μου είσαστε εσείς που βρίσκεστε εν Κυρίω. Η απολογία μου προς αυτούς οι οποίοι με ανακρίνουν επίμονα είναι αυτή ακριβώς. Δεν έχουμε τάχα δικαίωμα να τρώω και να πίνω; Δεν έχουμε τάχα εξουσία να έχω στα ταξίδια μου μαζί γυναίκα Χριστιανή, όπως και οι υπόλοιποι απόστολοι και οι αδελφοί του Κυρίου και ο Κηφάς; Ή μήπως μόνο εγώ και ο Βαρνάβας έχουμε δικαίωμα να μην εργαζόμαστε; Ποιος πηγαίνει στον πόλεμο με δικά του έξοδα; Ποιος φυτεύει αμπελώνα και δεν τρώει από τον καρπό του; Ή ποιος ποιμαίνει το κοπάδι του και δεν πίνει από το γάλα των ζωντανών του; Μήπως αυτά που λέω είναι σύννομα μόνο με την ανθρώπινη καθημερινή εμπειρία; Και ο Νόμος δεν λέει τα ίδια; Στον Νόμο του Μωυσή είναι γραμμένο: «Μην φιμώσεις το βόδι το οποίο αλωνίζεις». Μήπως για τα βόδια νοιάζεται ο Θεός; Ἠ μήπως αυτά που αναγράφονται αναφέρονται πραγματικά σε εμάς; Φυσικά και γράφτηκαν για εμάς. Γιατί πρέπει αυτός που οργώνει κι αυτός που αλωνίζει να κάνουν τη δουλειά τους με την ελπίδα της συμμετοχής στη συγκομιδή. Εάν εμείς σπείραμε σε εσάς πνευματική σπορ, σας φαίνεται πάρα πολύ αν θερίσουμε από σας τα υλικά, που είναι αναγκαία για τη συντήρησή μας; Αν άλλοι έχουν εξουσία πάνω σας, δεν θα ταίριαζε να έχουμε περισσότερο εμείς; Εμείς όμως δεν επιβάλλουμε εξουσία πάνω σας, αλλά υπομένουμε κάθε στέρηση, για να μη δημιουργήσουμε κανένα εμπόδιο στη διάδοση του ευαγγελίου του Χριστού.
Απόδοση στη Νεοελληνική: Απαρχή
Απόστολος Κυριακής 20.8.2023
