Τῶν ἁγίων 318 θεοφόρων πατέρων τῆς Α’ Οἰκουμενικῆς συνόδου (325μ.Χ.) – Ἰω. 17, 1-13
«Ὅτι σοί εἰσι, καὶ τὰ ἐμὰ πάντα σά ἐστι καὶ τὰ σὰ ἐμά…»
Τῷ καιρῷ ἐκείνω, ἐπάρας ὁ Ἰησοῦς τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τὸν οὐρανὸν, εἶπε· πάτερ, ἐλήλυθεν ἡ ὥρα· δόξασόν σου τὸν υἱόν, ἵνα καὶ ὁ υἱός σου δοξάσῃ σε, καθὼς ἔδωκας αὐτῷ ἐξουσίαν πάσης σαρκός, ἵνα πᾶν ὃ δέδωκας αὐτῷ δώσῃ αὐτοῖς ζωὴν αἰώνιον. Αὕτη δέ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεὸν καὶ ὃν ἀπέστειλας Ἰησοῦν Χριστόν. Ἐγώ σε ἐδόξασα ἐπὶ τῆς γῆς, τὸ ἔργον ἐτελείωσα ὃ δέδωκάς μοι ἵνα ποιήσω· καὶ νῦν δόξασόν με σύ, πάτερ, παρὰ σεαυτῷ τῇ δόξῃ ᾗ εἶχον πρὸ τοῦ τὸν κόσμον εἶναι παρὰ σοί. Ἐφανέρωσά σου τὸ ὄνομα τοῖς ἀνθρώποις οὓς δέδωκάς μοι ἐκ τοῦ κόσμου. Σοὶ ἦσαν καὶ ἐμοὶ αὐτοὺς δέδωκας, καὶ τὸν λόγον σου τετηρήκασι. Νῦν ἔγνωκαν ὅτι πάντα ὅσα δέδωκάς μοι παρὰ σοῦ ἐστιν· ὅτι τὰ ρήματα ἃ δέδωκάς μοι δέδωκα αὐτοῖς, καὶ αὐτοὶ ἔλαβον, καὶ ἔγνωσαν ἀληθῶς ὅτι παρὰ σοῦ ἐξῆλθον, καὶ ἐπίστευσαν ὅτι σύ με ἀπέστειλας. Ἐγὼ περὶ αὐτῶν ἐρωτῶ· οὐ περὶ τοῦ κόσμου ἐρωτῶ, ἀλλὰ περὶ ὧν δέδωκάς μοι, ὅτι σοί εἰσι, καὶ τὰ ἐμὰ πάντα σά ἐστι καὶ τὰ σὰ ἐμά, καὶ δεδόξασμαι ἐν αὐτοῖς. Καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἐν τῷ κόσμῳ, καὶ οὗτοι ἐν τῷ κόσμῳ εἰσί, καὶ ἐγὼ πρὸς σὲ ἔρχομαι. Πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου ᾧ δέδωκάς μοι, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς. Ὅτε ἤμην μετ’ αὐτῶν ἐν τῷ κόσμῳ, ἐγὼ ἐτήρουν αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου· οὓς δέδωκάς μοι ἐφύλαξα, καὶ οὐδεὶς ἐξ αὐτῶν ἀπώλετο εἰ μὴ ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας, ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθῇ. Νῦν δὲ πρὸς σὲ ἔρχομαι, καὶ ταῦτα λαλῶ ἐν τῷ κόσμῳ ἵνα ἔχωσι τὴν χαρὰν τὴν ἐμὴν πεπληρωμένην ἐν αὐτοῖς.
Απόδοση στη Νεοελληνική
Τον καιρό εκείνο, σήκωσε ο Ιησούς τα μάτια Του προς τον ουρανό και είπε: «Πατέρα, ήλθε η ώρα. Δόξασε τον Υιό Σου, ώστε ο Υιός Σου να σε δοξάσει, καθώς έδωσες σε Αυτόν εξουσία πάνω σε όλους τους ανθρώπους για να δώσει την αιώνια ζωή σε όλους όσους του εμπιστεύτηκες. Αυτή είναι η αιώνια ζωή, το να σε αναγνωρίσουμε ως τον μόνο αληθινό Θεό και αυτόν που Εσύ απέστειλες, τον Ιησού Χριστό. Εγώ σε δόξασα στη γη, το έργο το οποίο μου έδωσες εσύ να πράξω το ολοκλήρωσα. Τώρα δόξασέ με Εσύ Πατέρα να βρεθώ δίπλα Σου, στη δόξα που κατείχα πριν κιόλας από τη δημιουργία του κόσμου. Εγώ Σε έκανα γνωστό στους ανθρώπους που τους πήρες μέσα από τον κόσμο και μου τους εμπιστεύτηκες. Αυτοί ήταν δικοί σου άνθρωποι και τους παρέδωσες σε εμένα και έχουν τηρήσει τον λόγο τους. Τώρα έμαθαν ότι τα πάντα που μου έχουν δοθεί, προέρχονται από εσένα. Ότι οι εντολές τις οποίες έδωσες σε εμένα, τις έχω δώσει και σε αυτούς και αυτοί τις έλαβαν και έμαθαν πραγματικά ότι εγώ από Εσένα προήλθα και πίστευσαν ότι Εσύ με απέστειλες. Εγώ για αυτούς Σε παρακαλώ, όχι για τον αμαρτωλό κόσμο, αλλά για αυτούς που Εσύ μου έδωσες, διότι αυτοί είναι οι δικοί Σου άνθρωποι. Και πάντα τα δικά μου είναι δικά σου και τα δικά Σου είναι δικά μου και έχω δοξασθεί από αυτούς. Και δεν είμαι πλέον αισθητός στον κόσμο και αυτοί βρίσκονται μέσα στον κόσμο και εγώ έρχομαι προς Εσένα. Πατέρα άγιε, φύλαξέ αυτούς που μου έδωσες στο όνομά Σου για να είναι ενωμένοι ως ένας, όπως είμαστε εμείς. Όταν βρισκόμουν με αυτούς στον κόσμο, του φύλασσα στο όνομά Σου. Αυτούς που μου έδωσες του φύλαξα και κανείς δεν χάθηκε, παρά μόνο ο υιός της απώλειας, ώστε να εκπληρωθεί η Γραφή. Τώρα έρχομαι προς Εσένα και αυτά λέω προς τον κόσμο, για να έχουν την δική μου χαρά, πλήρη μέσα τους».
Απόδοση στη Νεοελληνική: Απαρχή
Ευαγγέλιο Κυριακής 28.5.2023
