Δοξαστικό τῶν Στιχηρῶν τῆς ἐορτῆς τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Χριστοῦ.
Ἦχος πλ. β’
Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ ἁγίῳ Πνεύματι.
ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ | ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ |
---|---|
Τῶν κόλπων τῶν πατρικῶν μὴ χωρισθείς, γλυκύτατε Ἰησοῦ, | Μη χωρισθείς γλυκύτατε Ιησού από τους πατρικούς σου κόλπους |
καὶ τοῖς ἐπὶ γῆς ὡς ἄνθρωπος, συναναστραφείς, | και από αυτούς στην γη με τους οποίους συναναστράφηκες ως άνθρωπος. |
σήμερον ἀπ’ ὄρους τῶν Ἐλαιῶν ἀνελήφθης ἐν δόξῃ, | Σήμερα από το όρος των Ελαιών αναλήφθηκες μέσα στη δόξα |
καὶ τὴν πεσοῦσαν φύσιν ἡμῶν συμπαθῶς ἀνυψώσας, | και την φύση μας, που είχε πέσει, με συμπάθεια ανυψώνεις |
τῷ Πατρὶ συνεκάθισας· | καθήμενος μαζί με τον Πατέρα. |
ὅθεν αἱ οὐράνιαι τῶν ἀσωμάτων τάξεις, | Όταν οι τάξεις των ουρανίων ασωμάτων |
τὸ θαῦμα ἐκπληττόμεναι, ἐξίσταντο θάμβει, | γεμάτες από έκπληξη λόγω του θαύματος, με θαυμασμό έμειναν έκθαμβες |
καὶ τρόμῳ συνεχόμεναι, τὴν σὴν φιλανθρωπίαν ἐμεγάλυνον. | και γεμάτες φόβο, εξυμνούν την φιλανθρωπία Σου. |
Μεθ’ ὧν καὶ ἡμεῖς οἱ ἐπὶ γῆς, | Μαζί με αυτές και εμείς, αυτοί πάνω στη γη, |
τὴν πρὸς ἡμᾶς σου συγκατάβασιν, | τη συγκατάβασή Σου προς ημάς |
καὶ τὴν ἀφ’ ἡμῶν Ἀνάληψιν δοξολογοῦντες, ἱκετεύομεν λέγοντες· | και την Ανάληψή σου από εμάς δοξολογούμε και ικετεύοντάς Σε λέμε |
ὁ τοὺς μαθητὰς καὶ τὴν τεκοῦσάν σε Θεοτόκον, | «Εσύ που γέμισες τους μαθητές σου και την Θεοτόκο που σε γέννησε |
χαρᾶς ἀπείρου πλήσας ἐν τῇ σῇ Ἀναλήψει, | με χαρά μέσω της Αναλήψεώς Σου |
καὶ ἡμᾶς ἀξίωσον, τῶν ἐκλεκτῶν σου τῆς χαρᾶς, | αξίωσε και εμάς από την χαρά των εκλεκτών σου |
εὐχαῖς αὐτῶν, διὰ τὸ μέγα σου ἔλεος. | και τις ευχές αυτών, μέσα από το μεγάλο σου έλεος. |
«Τῶν κόλπων τῶν πατρικῶν…»