Κυριακή Δ΄ Νηστειών – Ιωάννου της Κλίμακος (Εβρ. 6.13-20)

«Ἦ μὴν εὐλογῶν εὐλογήσω σε καὶ πληθύνων πληθυνῶ σε…»

Τῷ γὰρ Ἀβραὰμ ἐπαγγειλάμενος ὁ Θεός, ἐπεὶ κατ’ οὐδενὸς εἶχε μείζονος ὀμόσαι, ὤμοσε καθ’ ἑαυτοῦ, λέγων· ἦ μὴν εὐλογῶν εὐλογήσω σε καὶ πληθύνων πληθυνῶ σε· καὶ οὕτω μακροθυμήσας ἐπέτυχε τῆς ἐπαγγελίας. ἄνθρωποι μὲν γὰρ κατὰ τοῦ μείζονος ὀμνύουσι, καὶ πάσης αὐτοῖς ἀντιλογίας πέρας εἰς βεβαίωσιν ὁ ὅρκος· ἐν ᾧ περισσότερον βουλόμενος ὁ Θεὸς ἐπιδεῖξαι τοῖς κληρονόμοις τῆς ἐπαγγελίας τὸ ἀμετάθετον τῆς βουλῆς αὐτοῦ, ἐμεσίτευσεν ὅρκῳ, ἵνα διὰ δύο πραγμάτων ἀμεταθέτων, ἐν οἷς ἀδύνατον ψεύσασθαι Θεόν, ἰσχυρὰν παράκλησιν ἔχωμεν οἱ καταφυγόντες κρατῆσαι τῆς προκειμένης ἐλπίδος· ἣν ὡς ἄγκυραν ἔχομεν τῆς ψυχῆς ἀσφαλῆ τε καὶ βεβαίαν καὶ εἰσερχομένην εἰς τὸ ἐσώτερον τοῦ καταπετάσματος, ὅπου πρόδρομος ὑπὲρ ἡμῶν εἰσῆλθεν  Ἰησοῦς, κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδὲκ ἀρχιερεὺς γενόμενος εἰς τὸν αἰῶνα.

Απόδοση στη Νεοελληνική

Όταν ο Θεός έδωσε την υπόσχεσή του στον Αβραάμ, επειδή δεν υπήρχε ανώτερος για να ορκιστεί, ορκίστηκε στον εαυτό του, λέγοντας: «Σου υπόσχομαι να σε ευλογήσω και να σου δώσω πολλούς απογόνους». Έτσι ο Αβραάμ πήρε την υπόσχεση και με υπομονή πέτυχε την εκπλήρωση της. Οι άνθρωποι ορκίζονται σε κάποιον ανώτερό τους, κι ο όρκος ακυρώνει κάθε αμφισβήτηση και δηλώνει επιβεβαίωση. Ο Θεός, λοιπόν, επειδή ήθελε να δείξει πιο καθαρά στους κληρονόμους όσα υποσχέθηκε, δηλαδή το αμετάκλητο της απόφασής Του, εγγυήθηκε την υπόσχεσή του με όρκο. Για να δείξει δύο αμετακίνητα πράγματα, για τα οποία είναι αδύνατο να διαψευστεί ο Θεός. Εμείς που καταφύγαμε σε Αυτόν οφείλουμε να μείνουμε σταθεροί στην ελπίδα. Αυτή μας η ελπίδα μας ασφαλίζει και μας βεβαιώνει ως άγκυρα, και μας οδηγεί στα ενδότερα του καταπετάσματος, όπου εισήλθε πριν από εμάς ο Ιησούς, ο αιώνιος αρχιερέας όπως ο Μελχισεδέκ.

Απόδοση στη Νεοελληνική: Απαρχή

Απόστολος Κυριακής 26.3.2023