Κυριακή Γ΄ Νηστειών – Τῆς Σταυροπροσκηνύσεως – Εβρ. 4.14-5.6
Προκείμενον. Ἦχος πλ. β΄
Σῶσον, Κύριε, τὸν λαόν σου, καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου.
Στίχ. Πρὸς σε, Κύριε, κεκράξομαι ὁ Θεός μου.
«Υἱός μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε…»
Ἔχοντες οὖν ἀρχιερέα μέγαν διεληλυθότα τοὺς οὐρανούς, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ, κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας. οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ δυνάμενον συμπαθῆσαι ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν, πεπειραμένον δὲ κατὰ πάντα καθ’ ὁμοιότητα χωρὶς ἁμαρτίας. προσερχώμεθα οὖν μετὰ παρρησίας τῷ θρόνῳ τῆς χάριτος, ἵνα λάβωμεν ἔλεον καὶ χάριν εὕρωμεν εἰς εὔκαιρον βοήθειαν. Πᾶς γὰρ ἀρχιερεὺς ἐξ ἀνθρώπων λαμβανόμενος ὑπὲρ ἀνθρώπων καθίσταται τὰ πρὸς τὸν Θεόν, ἵνα προσφέρῃ δῶρά τε καὶ θυσίας ὑπὲρ ἁμαρτιῶν, μετροπαθεῖν δυνάμενος τοῖς ἀγνοοῦσι καὶ πλανωμένοις, ἐπεὶ καὶ αὐτὸς περίκειται ἀσθένειαν˙ καὶ διὰ ταύτην ὀφείλει, καθὼς περὶ τοῦ λαοῦ, οὕτω καὶ περὶ ἑαυτοῦ προσφέρειν ὑπὲρ ἁμαρτιῶν. καὶ οὐχ ἑαυτῷ τις λαμβάνει τὴν τιμήν, ἀλλὰ καλούμενος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, καθάπερ καὶ Ἀαρών. οὕτω καὶ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτὸν ἐδόξασε γενηθῆναι ἀρχιερέα, ἀλλ’ ὁ λαλήσας πρὸς αὐτόν˙ υἱός μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε˙ καθὼς καὶ ἑτέρῳ λέγει˙ σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ.
Απόδοση στη Νεοελληνική
Επειδή έχουμε μέγα αρχιερέα ο οποίος ήρθε από τους ουρανούς, τον Ιησού τον Υιό του Θεού, να κρατήσουμε την πίστη που ομολογούμε. Γιατί δεν έχουμε έναν αρχιερέα ο οποίος δεν μπορεί να συμπονέσει τις αδυναμίες μας. Αντίθετα, έχει δοκιμαστεί σε όλα, επειδή έγινε όμοιος με εμάς, χωρίς την αμαρτία μας. Ας πλησιάσουμε, λοιπόν, με παρρησία στον θρόνο της χάριτος, για να πάρουμε το έλεός Του και να βρούμε την χάρη Του, για βοήθεια όταν χρειαστεί. Γιατί κάθε αρχιερέας που προέρχεται από ανθρώπους, εγκαθίσταται για να υπηρετεί τον Θεό για το καλό των ανθρώπων, για να προσφέρει δώρα και θυσίες για τις αμαρτίες τους, να μπορεί να δείξει μετριοπάθεια για αυτούς που ζουν στην άγνοια και στην πλάνη, αφού και ο ίδιος έχει ανθρώπινες αδυναμίες. Για αυτόν τον λόγο οφείλει, όπως για τον λαό, έτσι και για τον εαυτό του, να προσφέρει δώρα και θυσίες για τις αμαρτίες του. Και να μην κρατά για τον εαυτό του την τιμή της αρχιερωσύνης, αλλά επειδή τον κάλεσε ο Θεός, όπως ακριβώς κάλεσε τον Ααρών. Έτσι κι ο Χριστός, δεν τίμησε ο ίδιος τον εαυτό Του με το ότι γεννήθηκε αρχιερέας, αλλά Του το έδωσε αυτός που Του είπε: «Εσύ είσαι ο Υιός μου, εγώ σήμερα σε γέννησα». Όπως και σε άλλο σημείο, «Εσύ είσαι ιερέας για πάντα, όπως ο Μελχισεδέκ».
Απόδοση στη Νεοελληνική: Απαρχή
Απόστολος Κυριακής 19.3.2023
