Κυριακή του Ιακώβου αποστόλου, του Αδελφοθέου – Λκ. η΄ 27-39
«Ὑπόστρεφε εἰς τὸν οἶκόν σου, καὶ διηγοῦ ὅσα ἐποίησέ σοι ὁ Θεός…»
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐλθόντι τῷ Ἰησοῦ εἰς τὴν χώραν τῶν Γαδαρηνῶν ὑπήντησεν αὐτῷ ἀνήρ τις ἐκ τῆς πόλεως, ὃς εἶχε δαιμόνια ἐκ χρόνων ἱκανῶν, καὶ ἱμάτιον οὐκ ἐνεδιδύσκετο, καὶ ἐν οἰκίᾳ οὐκ ἔμενεν, ἀλλ’ ἐν τοῖς μνήμασιν. Ἰδὼν δὲ τὸν Ἰησοῦν, καὶ ἀνακράξας, προσέπεσεν αὐτῷ, καὶ φωνῇ μεγάλῃ εἶπε· Τί ἐμοὶ καὶ σοί, Ἰησοῦ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου; Δέομαί σου, μή με βασανίσῃς. Παρήγγειλε γὰρ τῷ πνεύματι τῷ ἀκαθάρτῳ ἐξελθεῖν ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου· πολλοῖς γὰρ χρόνοις συνηρπάκει αὐτόν, καὶ ἐδεσμεῖτο ἁλύσεσι καὶ πέδαις φυλασσόμενος· καὶ διαρρήσσων τὰ δεσμὰ, ἠλαύνετο ὑπὸ τοῦ δαίμονος εἰς τὰς ἐρήμους. Ἐπηρώτησε δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς, λέγων· Τί σοί ἐστιν ὄνομα; Ὁ δὲ εἶπε· Λεγεών· ὅτι δαιμόνια πολλὰ εἰσῆλθεν εἰς αὐτόν· Καὶ παρεκάλει αὐτὸν, ἵνα μὴ ἐπιτάξῃ αὐτοῖς εἰς τὴν ἄβυσσον ἀπελθεῖν. Ἦν δὲ ἐκεῖ ἀγέλη χοίρων ἱκανῶν βοσκομένη ἐν τῷ ὄρει· καὶ παρεκάλουν αὐτὸν, ἵνα ἐπιτρέψῃ αὐτοῖς εἰς ἐκείνους εἰσελθεῖν· καὶ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς. Ἐξελθόντα δὲ τὰ δαιμόνια ἀπὸ τοῦ ἀνθρώπου, εἰσῆλθον εἰς τοὺς χοίρους· καὶ ὥρμησεν ἡ ἀγέλη κατὰ τοῦ κρημνοῦ εἰς τὴν λίμνην, καὶ ἀπεπνίγη. Ἰδόντες δὲ οἱ βόσκοντες τὸ γεγενημένον, ἔφυγον· καὶ ἀπελθόντες ἀπήγγειλαν εἰς τὴν πόλιν καὶ εἰς τοὺς ἀγρούς. Ἐξῆλθον δὲ ἰδεῖν τὸ γεγονὸς· καὶ ἦλθον πρὸς τὸν Ἰησοῦν, καὶ εὗρον καθήμενον τὸν ἄνθρωπον, ἀφ’ οὗ τὰ δαιμόνια ἐξεληλύθει, ἱματισμένον καὶ σωφρονοῦντα παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ· καὶ ἐφοβήθησαν. Ἀπήγγειλαν δὲ αὐτοῖς καὶ οἱ ἰδόντες, πῶς ἐσώθη ὁ δαιμονισθείς. Καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν ἅπαν τὸ πλῆθος τῆς περιχώρου τῶν Γαδαρηνῶν, ἀπελθεῖν ἀπ’ αὐτῶν, ὅτι φόβῳ μεγάλῳ συνείχοντο· αὐτὸς δὲ ἐμβὰς εἰς τὸ πλοῖον, ὑπέστρεψεν. Ἐδέετο δὲ αὐτοῦ ὁ ἀνὴρ, ἀφ’ οὗ ἐξεληλύθει τὰ δαιμόνια, εἶναι σὺν αὐτῷ· ἀπέλυσε δὲ αὐτὸν ὁ Ἰησοῦς, λέγων· Ὑπόστρεφε εἰς τὸν οἶκόν σου, καὶ διηγοῦ ὅσα ἐποίησέ σοι ὁ Θεός. Καὶ ἀπῆλθε, καθ’ ὅλην τὴν πόλιν κηρύσσων ὅσα ἐποίησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς.
Απόδοση στη Νεοελληνική:
Εκείνο τον καιρό, καθώς ερχόταν ο Ιησούς στη χώρα των Γαδαρηνών, τον συνάντησε κάποιος άνδρας από την πόλη, ο οποίος εδώ και πολλά χρόνια είχε δαιμόνια και δεν φορούσε ρούχα και δεν έμενε σε σπίτι, αλλά μέσα στους τάφους. Όταν, λοιπόν, είδε τον Ιησού, φώναξε και έπεσε στα πόδια Του και με δυνατή φωνή είπε: «Τι σχέση έχω εγώ με εσένα, Ιησού, Υιέ του Υψίστου Θεού; Σε ικετεύω, μη με βασανίσεις». Εκείνος πρόσταξε το ακάθαρτο πνεύμα να βγει από τον άνθρωπο. Για πολλά χρόνια τον είχε κυριεύσει, γι’ αυτό τον φύλαγαν με αλυσίδες και δεσμά στα πόδια, αλλά αυτός έσπαγε τα δεσμά και οδηγούνταν από τα δαιμόνια στις ερήμους. Και τον ρώτησε ο Ιησούς: «Ποιο είναι το όνομά σου;», αυτός είπε: «Λεγεώνα», γιατί είχαν εισέλθει πολλά δαιμόνια μέσα του. Και παρακάλεσε το δαιμόνιο τον Κύριο, να μην τους διατάξει να επιστρέψουν στην άβυσσο. Υπήρχε στην περιοχή εκείνη ένα κοπάδι πολλών γουρουνιών, τα οποία έβοσκαν στο όρος. Και τον παρακάλεσαν να τους επιτρέψει να εισέλθουν στα γουρούνια, όπως και έγινε. Βγήκαν, έτσι, τα δαιμόνια από τον άνθρωπο και εισήλθαν στα γουρούνια και όρμησε το κοπάδι προς τον γκρεμό και έπεσε στη λίμνη και πνίγηκε. Βλέποντας αυτό το γεγονός, οι βοσκοί που βρίσκονταν εκεί έφυγαν και πήγαν και ανήγγειλαν όσα είδαν στην πόλη και στα χωράφια. Και βγήκαν οι άνθρωποι να δουν τα όσα είχαν γίνει. Και ήρθαν προς τον Χριστό και βρήκαν τον άνθρωπο, από τον οποίο είχαν εξέλθει τα δαιμόνια, να κάθεται ντυμένος και σωφρονισμένος κοντά στα πόδια του Ιησού και φοβήθηκαν. Τους διηγήθηκαν λοιπόν και εκείνοι που είχαν δει το γεγονός πώς σώθηκε ο δαιμονισμένος. Και Τον παρακάλεσε όλο το πλήθος των περιχώρων των Γαδαρηνών, να φύγει από κοντά τους, γιατί τους είχε κυριεύσει μεγάλος φόβος. Αυτός δε, μπήκε στο πλοίο και επέστρεψε στο μέρος από το οποίο είχε έρθει. Τον παρακαλούσε όμως ο άνθρωπος, ο οποίος είχε απελευθερωθεί από τα δαιμόνια, να μείνει μαζί του. Ο Ιησούς όμως του είπε να φύγει λέγοντας: «Επίστρεψε στο σπίτι σου και διηγήσου όσα έκανε για εσένα ο Θεός». Και όντως έφυγε, κηρύσσοντας σε όλη την πόλη όσα έκανε για αυτόν ο Ιησούς.
Απόδοση στη Νεοελληνική: Απαρχή
Ευαγγέλιο Κυριακής 23.10.2022
