Κυριακή ΙΒ’ Ματθαίου (Μτθ. 14.22-34)

Παρὰ ἀνθρώποις τοῦτο ἀδύνατόν ἐστι, παρὰ δὲ Θεῷ πάντα δυνατά ἐστι.

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, νεανίσκος τις προσῆλθε τῷ Ιησοῦ γονυπετῶν και εἶπεν αὐτῷ· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον; Ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός. Εἰ δὲ θέλεις εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωήν, τήρησον τὰς ἐντολάς. Λέγει αὐτῷ· ποίας; ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε· τὸ οὐ φονεύσεις, οὐ μοιχεύσεις, οὐ κλέψεις, οὐ ψευδομαρτυρήσεις, τίμα τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα, καὶ ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. Λέγει αὐτῷ ὁ νεανίσκος· πάντα ταῦτα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου· τί ἔτι ὑστερῶ; Ἔφη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὕπαγε πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι. Ἀκούσας δὲ ὁ νεανίσκος τὸν λόγον ἀπῆλθε λυπούμενος· ἦν γὰρ ἔχων κτήματα πολλά. Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι δυσκόλως πλούσιος εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Πάλιν δὲ λέγω ὑμῖν, εὐκοπώτερόν ἐστι κάμηλον διὰ τρυπήματος ραφίδος διελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν. Ἀκούσαντες δὲ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐξεπλήσσοντο σφόδρα λέγοντες· τίς ἄρα δύναται σωθῆναι; Ἐμβλέψας δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· παρὰ ἀνθρώποις τοῦτο ἀδύνατόν ἐστι, παρὰ δὲ Θεῷ πάντα δυνατά ἐστι.

Απόδοση στη Νεοελληνική:

Εκείνο τον καιρό, κάποιος νεαρός ήλθε κοντά στον Χριστό και πέφτοντας στα γόνατά του, Του είπε: «Αγαθέ διδάσκαλε, τι καλό πρέπει να κάνω για να αποκτήσω την αιώνια ζωή;». Ο Χριστός του απάντησε: «Γιατί με αποκαλείς αγαθό; Κανείς δεν είναι αγαθός παρά μόνο ένας: ο Θεός. Κι αν πράγματι θέλεις να εισέλθεις στη ζωή, να τηρείς τις εντολές». Ρώτησε ο νεαρός: «Ποιες εντολές;» και του απάντησε ο Ιησούς: «Το να μην σκοτώσεις, να μην διαπράξεις μοιχεία, να μην κλέψεις, να μην ψευδομαρτυρήσεις, να τιμάς τον πατέρα και τη μητέρα σου και να αγαπάς τον συνάνθρωπό σου, όπως τον εαυτό σου». Λέει σε Αυτόν ο νεαρός: «Όλα αυτά τα έχω τηρήσει ήδη από τα παιδικά μου χρόνια. Σε τι ακόμα υστερώ;». Είπε σε αυτόν ο Ιησούς: «Εάν θέλεις να είσαι τέλειος, πήγαινε να πουλήσεις όλα σου τα υπάρχοντα και να τα δώσεις στους φτωχούς, έτσι θα έχεις θησαυρό στους ουρανούς, και έλα να με ακολουθήσεις». Ακούγοντας τα λόγια αυτά ο νεαρός απομακρύνθηκε με βαριά λύπη, καθώς είχε πολλά κτήματα. Ο Ιησούς είπε στους μαθητές του: «Αλήθεια σας λέω, με μεγάλη δυσκολία θα εισέλθει πλούσιος άνθρωπος στη βασιλεία των ουρανών. Και πάλι σας λέω ότι πιο εύκολο είναι να περάσει μια καμήλα από το κεφάλι μιας βελόνας, από το να εισέλθει πλούσιος στην βασιλεία του Θεού». Ακούγοντας αυτά οι μαθητές, εξεπλάγησαν πολύ και είπαν: «Άρα ποιος μπορεί να σωθεί;». Αφού τους κοίταξε ο Ιησούς, τους είπε: «Για τους ανθρώπους κάτι τέτοιο είναι αδύνατο, για τον Θεό όμως τα πάντα είναι δυνατά».

Ευαγγέλιο Κυριακής 4.9.2022
Απόδοση στη Νεοελληνική: Απαρχή