Κυριακή Ι’ Επιστολών (Α’ Κορ. 4.9-16)
Ἐν γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα.
Ἀδελφοί, ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις. ἡμεῖς μωροὶ διὰ Χριστόν, ὑμεῖς δὲ φρόνιμοι ἐν Χριστῷ· ἡμεῖς ἀσθενεῖς, ὑμεῖς δὲ ἰσχυροί· ὑμεῖς ἔνδοξοι, ἡμεῖς δὲ ἄτιμοι. ἄχρι τῆς ἄρτι ὥρας καὶ πεινῶμεν καὶ διψῶμεν καὶ γυμνητεύομεν καὶ κολαφιζόμεθα καὶ ἀστατοῦμεν καὶ κοπιῶμεν ἐργαζόμενοι ταῖς ἰδίαις χερσί· λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλοῦμεν· ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου ἐγενήθημεν, πάντων περίψημα ἕως ἄρτι. Οὐκ ἐντρέπων ὑμᾶς γράφω ταῦτα, ἀλλ᾿ ὡς τέκνα μου ἀγαπητὰ νουθετῶ. ἐὰν γὰρ μυρίους παιδαγωγοὺς ἔχητε ἐν Χριστῷ, ἀλλ᾿ οὐ πολλοὺς πατέρας· ἐν γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα. παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, μιμηταί μου γίνεσθε.
Απόδοση στη Νεοελληνική:
Αδελφοί, ο Θεός εμάς τους αποστόλους Του μας έχει καταστήσει τελευταίους σε αυτόν τον κόσμο, σαν ετοιμοθάνατους. Γίναμε θέατρο για τον κόσμο: αγγέλους και ανθρώπους. Εμείς ονομαστήκαμε ανόητοι για το όνομα του Χριστού. Εσείς όμως είστε φρόνιμοι εν Χριστώ. Εμείς είμαστε ασθενείς και αδύναμοι, εσείς όμως είστε ισχυροί. Εσείς ζείτε μέσα στη δόξα, εμείς όμως έχουμε αποχωριστεί κάθε τιμή. Από την ώρα που ξεκινήσαμε το αποστολικό μας έργο, πεινάμε και διψάμε και μένουμε χωρίς ρούχα και δεχόμαστε ραπίσματα και δεν έχουμε μέρος να μείνουμε. Και κοπιάζουμε εργαζόμενοι με τα ίδια μας τα χέρια. Όταν μας κοροϊδεύουν, τους ευλογούμε. Όταν μας ασκούν διώξεις εμείς αυτές τις ανεχόμαστε. Όταν μας βλασφημούν, εμείς τους ενθαρρύνουμε. Μέχρι τώρα, μας αντιμετωπίζουν σαν τα μεγαλύτερα καθάρματα του κόσμου, σαν σκουπίδια. Δεν σας τα γράφω αυτά, για να σας ντροπιάσω, αλλά σας συμβουλεύω σαν αγαπητά μου παιδιά. Ακόμα και χιλιάδες παιδαγωγούς να είχατε εν Χριστώ, δεν θα είχατε όμως πολλούς πατέρες. Διότι εγώ στο όνομα του Ιησού Χριστού και μέσω του Ευαγγελίου σας γέννησα πνευματικά. Σας παρακαλώ λοιπόν, γίνετε μιμητές μου.
Απόστολος Κυριακής 21.8.2022
