Στην σύγχρονη εποχή, η Εκκλησία έρχεται αντιμέτωπη με τα κοινωνικά αιτήματα…

που προσπαθούν να διεισδύσουν στους κόλπους της και να μεταβάλουν την παράδοσή της. Αν και η παράδοση της Εκκλησίας πάντοτε διαλέγεται με τα εκάστοτε κοινωνικά δρώμενα, υπάρχουν κάποιες απαράλλακτες αλήθειες που δεν μπορούν να αλλοιωθούν. Αλλά ακόμη και έτσι το έργο της Εκκλησίας είναι να αφουγκράζεται τα προβλήματα όλων των ανθρώπων ανεξαρτήτως του πόσο βαθιά βρίσκονται στην αμαρτία, αφού για αυτήν προέχει ο άνθρωπος και η σωτηρία του.

Οι νέες μορφές οικογένειας που προβάλλει η κοινωνία δεν είναι δυνατόν να γίνουν αποδεκτές από την Εκκλησία ούτε να ευλογηθούν από αυτήν. Προέρχονται συνήθως από έναν διογκούμενο εγωισμό και έχουν, κατά κύριο λόγο, ως στόχο την περιχαράκωση των ατομικών δικαιωμάτων των ανθρώπων και όχι το σταυρικό άνοιγμα και τη θυσία. Παρ’ όλα αυτά, η Εκκλησία προσπαθεί να αγκαλιάσει όποιον προσφύγει στους κόλπους της και να τον επαναφέρει στην οδό της Αληθείας.

Κινδύνους διατρέχει, όμως, και η παραδοσιακή μορφή οικογένειας, η οποία δεν δομείται πλέον στην αγάπη και την επαφή των μελών της, αλλά αντιθέτως προσδιορίζεται από ξερά εξωτερικά πρότυπα. Η Εκκλησία όμως στοχεύει πάντοτε στον επαναπροσδιορισμού του θεσμού της οικογένειας με θεμέλιο λίθος την αγάπη και τη θυσία.

Με τον Πέτρο Παναγιωτόπουλο, επίκουρο καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Ακούγεται η μουσική: Life

Εναλλακτικές μορφές οικογένειας – κ. Πέτρος Παναγιωτόπουλος