Πρωτότυπο | Απόδοση στη Νεοελληνική |
---|---|
Καλλωπίζεται πατρίς ἡ θρεψαμένη σε, Πάτερ Λουκᾶ μακάριε, | Καλλωπίζεται η πατρίδα που σε έθρεψε, πάτερ Λουκά μακάριε, |
καί ἐπαγάλλεται χαρμονικῶς σήμερον ἐν τῇ πανηγύρει, κηρύττουσα τά σά κατορθώματα, τό δέ σῶμά σου τό ἱερόν, ὡς θησαύρισμα κατέχουσα βοᾷ σοι· | και χαίρεται σήμερα στην πανήγυρη σου, κηρύττοντας τα κατορθώματά σου και κατέχοντας το σεπτό σου σκήνωμα φώναζε σε σένα: |
μή ἐλλίπῃς πρεσβεύων ὑπέρ τῶν πίστει ἐκτελούντων τό ἱερόν σου μνημόσυνον. | “Μην ξεχνάς να πρεσβεύεις για εκείνους που τελούν το ιερό σου μνημόσυνο.” |
Ὅσιε πάτερ Λουκᾶ πανσεβάσμιε, τό τῆς Ἑλλάδος καύχημα, τῶν ἀσκητῶν ὡραιότης, | Όσιε πάτερ Λουκά πανσεβάσμιε, το καύχημα της Ελλάδας, το στολίδι των ασκητών, |
οὐκ ἔδωκας, ὕπνον σοῖς ὀφθαλμοῖς εἰς κόρον, οὐδέ τοῖς βλεφάροις σου νυσταγμόν, | δεν έδωσε ύπνο στα μάτια σου ούτε επέτρεψες στα βλέφαρα σου να νηστάξουν, |
ἕως σου τήν ψυχήν καί τό σῶμα, τῶν παθῶν ἠλευθερώσας, καί σεαυτόν ἡτοίμασας τοῦ ἁγίου Πνεύματος καταγώγιον. | έως ότου να ελευθερώσεις την ψυχή και το σώμα σου από τα πάθη και να ετοιμάσεις τον εαυτό σου να δεχθεί το Πανάγιο Πνεύμα. |
Την εβδόμη Φεβρουαρίου, η Εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη του Οσίου Λουκά του εν Στειρίω όρει ασκήσαντα
«Τῶν ἀσκητῶν ὡραιότης…»