Κυριακή Ι’ Λουκά (Λκ. 13.10-17)
Γύναι, ἀπολέλυσαι τῆς ἀσθενείας σου.
Ἦν δὲ διδάσκων ἐν μιᾷ τῶν συναγωγῶν ἐν τοῖς σάββασι. καὶ ἰδοὺ γυνὴ ἦν πνεῦμα ἔχουσα ἀσθενείας ἔτη δέκα καὶ ὀκτώ, καὶ ἦν συγκύπτουσα καὶ μὴ δυναμένη ἀνακῦψαι εἰς τὸ παντελές. ἰδὼν δὲ αὐτὴν ὁ Ἰησοῦς προσεφώνησε καὶ εἶπεν αὐτῇ· γύναι, ἀπολέλυσαι τῆς ἀσθενείας σου· καὶ ἐπέθηκεν αὐτῇ τὰς χεῖρας· καὶ παραχρῆμα ἀνωρθώθη καὶ ἐδόξαζε τὸν Θεόν. ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος, ἀγανακτῶν ὅτι τῷ σαββάτῳ ἐθεράπευσεν ὁ Ἰησοῦς, ἔλεγε τῷ ὄχλῳ· ἓξ ἡμέραι εἰσὶν ἐν αἷς δεῖ ἐργάζεσθαι· ἐν ταύταις οὖν ἐρχόμενοι θεραπεύεσθε, καὶ μὴ τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου. ἀπεκρίθη οὖν αὐτῷ ὁ Κύριος καὶ εἶπεν· ὑποκριτά, ἕκαστος ὑμῶν τῷ σαββάτῳ οὐ λύει τὸν βοῦν αὐτοῦ ἢ τὸν ὄνον ἀπὸ τῆς φάτνης καὶ ἀπαγαγὼν ποτίζει; ταύτην δέ, θυγατέρα Ἀβραὰμ οὖσαν, ἣν ἔδησεν ὁ σατανᾶς ἰδοὺ δέκα καὶ ὀκτὼ ἔτη, οὐκ ἔδει λυθῆναι ἀπὸ τοῦ δεσμοῦ τούτου τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου; καὶ ταῦτα λέγοντος αὐτοῦ κατῃσχύνοντο πάντες οἱ ἀντικείμενοι αὐτῷ, καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἔχαιρεν ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἐνδόξοις τοῖς γινομένοις ὑπ᾿ αὐτοῦ.
Απόδοση στη Νεοελληνική
Γυναίκα, ελευθερώνεσαι από την ασθένειά σου!
Ένα Σάββατο ο Ιησούς δίδασκε σε μία συναγωγή. Εκεί βρισκόταν μια γυναίκα, άρρωστη εδώ και δεκαοχτώ χρόνια, και ήταν σκυμμένη, χωρίς καθόλου να μπορεί να σηκώσει όρθιο το σώμα της. Όταν λοιπόν την είδε ο Ιησούς, της απηύθυνε τον λόγο και της είπε: «Γυναίκα απελευθερώσου από την ασθένειά σου». Και ακούμπησε πάνω της τα χέρια του κι εκείνη αμέσως στηλώθηκε και δόξαζε τον Θεό. Ο αρχισυνάγωγος, όμως, αγανακτώντας που ο Ιησούς θεράπευσε το Σάββατο, πήρε τον λόγο και έλεγε στον λαό: «Έξι είναι οι ημέρες, στις οποίες πρέπει να εργάζεται κανείς. Σε αυτές λοιπόν να έρχεστε και να θεραπεύεστε και όχι, όταν η ημέρα είναι Σάββατο». Ο Κύριος λοιπόν του αποκρίθηκε και είπε: «Υποκριτή! Καθένας από εσάς δεν λύνει το Σάββατο το βόδι του ή το γαϊδούρι από το παχνί και τα πηγαίνει, για να τα ποτίσει; Ενώ αυτή που είναι κόρη του Αβραάμ, την οποία ¨έδεσε¨ ο σατανάς εδώ και δεκαοχτώ έτη, δεν έπρεπε να λυθεί από τον δεσμό αυτόν την ημέρα του Σαββάτου;». Και καθώς εκείνος έλεγε αυτά, όλοι όσοι έστεκαν μπροστά του καταντροπιάζονταν και όλος ο λαός χαιρόταν με τα ένδοξα σημεία που επιτελούνταν από Εκείνον.
Ευαγγέλιο Κυριακής 5.12.2021 – Απόδοση στη Νεοελληνική: Απαρχή
