Ήταν σταλμένος πράγματι ως άνθρωπος, γιατί είναι διπλή η φύση του.
Γι’ αυτό και κουράστηκε, πείνασε, δίψασε, αγωνιούσε και δάκρυζε σύμφωνα με τον νόμο της ανθρώπινης φύσης. Μα στάλθηκε και ως Θεός. Πού είναι το πρόβλημα; Ναι πράγματι, η ευδοκία του Πατέρα είναι η αποστολή του. Σε Αυτόν παραδίδει τα δικά του και τον τιμά ως άχρονη αρχή. Μη θεωρείς όμως αυτή την αποστολή αταίριαστη σε Θεό. Γι’ αυτό και μέσα στο Ευαγγέλιο αναφέρει μεν ότι παραδόθηκε να σταυρωθεί, λέει όμως και ότι παρέδωσε τον Εαυτό του. Γράφει ότι αναστήθηκε από τον Πατέρα και αναλήφθηκε, αλλά αναφέρει και ότι ανέστησε τον Εαυτό του και ανέβηκε στους ουρανούς. Τα πρώτα τα λέει για να τονίσει την ευδοκία του Πατέρα, ενώ τα δεύτερα για να τονίσει την εξουσία του Υιού. Εσύ όμως κρατάς τα χωρία που θεωρείς ότι τον υποβιβάζουν, αλλά παραβλέπεις αυτά που τον ανυψώνουν. Απ’ τη μια, τονίζεις ότι έπαθε, αλλά δεν προσθέτεις ότι έπαθε εκούσια. Πόσα παθαίνει ακόμη ο Λόγος! Από τους μεν τιμάται ως Θεός αποκλειστικά με ανθρώπινη φύση απορροφημένη, από τους δε περιφρονείται ως αποκλειστικά άνθρωπος και χωρίζεται από τη θεότητα. Με ποιους να οργιστεί περισσότερο; Μάλλον καλύτερα, ποιους να πρωτοσυγχωρήσει; Αυτούς που λανθασμένα συγχέουν τις φύσεις ή αυτούς που τις χωρίζουν; Γιατί και οι πρώτοι θα έπρεπε να διακρίνουν τις φύσεις ως προς τον αριθμό και οι δεύτεροι να ενώνουν την ανθρώπινη με τη θεία. Σε δυσκολεύει να δεχτείς τη σάρκωση; Το ίδιο και τους Ιουδαίους. Μήπως τον αποκαλείς και Σαμαρείτη όπως εκείνοι; (Αυτό που είπαν στη συνέχεια ούτε τολμώ να το ξεστομίσω). Δεν πιστεύεις στη Θεότητά του; Αυτό το λάθος ούτε οι δαίμονες δεν το κάνουν. Αλίμονο, απιστότερε των δαιμόνων, αχάριστε πιο πολύ κι απ’ τους Ιουδαίους! Εκείνοι εξέλαβαν την ονομασία «Υιός του Θεού» ως ισοτιμία με τον Θεό. Αυτοί όμως γνώριζαν τον Θεό μόνο ως υπερβατικό, γι’ αυτό και συμμορφώνονταν μόνο μέσα από παθήματα. Εσύ όμως ούτε δέχεσαι την ισότητα των δύο προσώπων, ούτε ομολογείς τη Θεότητα του Χριστού. Προτιμότερο θα ήταν για σένα να είχες περιτμηθεί και να δαιμονίζεσαι, να το πω κωμικά, παρά να είσαι απερίτμητος και υγιής ζώντας μέσα στην πονηρία και την αθεΐα. Αλλά φτάνει ο πόλεμος με αυτούς. Ας σταματήσει, αν έστω και τώρα τελευταία στιγμή θέλουν να σωφρονιστούν, ή ας αναβληθεί για αργότερα αν δεν θέλουν αλλά παραμένουν στα ίδια. Πάντως τίποτα δεν θα φοβηθούμε αγωνιζόμενοι με την Αγία Τριάδα υπέρ της Αγίας Τριάδας.
Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου –Λόγος ΜΕ’, Εις το Άγιον Πάσχα
Η Θεότητα του Χριστού κατά τον Γρηγόριο Θεολόγο
