Η εν Χριστώ ζωή μπορεί να αρχίζει σε τούτη τη ζωή και τα θεμέλιά της από εδώ να τα αποκτά. Ολοκληρώνεται, όμως, στη ζωή του μέλλοντος, γιατί προς τα εκεί οδηγούμαστε. Ούτε μπορεί η ζωή αυτή τέλεια να στερεώσει στις ψυχές των ανθρώπων τον εν Χριστώ βίο, αλλά ούτε και η επόμενη να μην πάρει τα θεμέλιά της από τώρα.

Στον αιώνα τούτο, βέβαια, κυριαρχεί η σάρκα, το σκοτάδι και η φθορά και «μας εμποδίζουν να κληρονομήσουμε την αφθαρσία»· Γι’ αυτό ο Παύλος είχε έντονη την πίστη ότι να υπομείνεις τον θάνατο για να είσαι με τον Χριστό είναι προτιμότερο· «Είναι ωραιότερο να είσαι μαζί με τον Χριστό, ακόμα κι αν πεθάνεις». Αν ο μέλλων αιώνας παραλάβει εκείνους που δεν έχουν τις απαραίτητες δυνάμεις και αισθήσεις για να ζήσουν σε αυτόν, τίποτα πλέον για εκείνους δεν θα είναι ευτυχία, αλλά νεκροί και άθλιοι τον μακάριο και αθάνατο εκείνο κόσμο θα κατοικούν.

Ο λόγος ότι το φώς ανατέλλει και ο ήλιος πάντοτε σκορπά τις καθάριες ακτίνες του, δεν σημαίνει ότι το μάτι μας μπορεί πάντοτε να δει και να καταλάβει. Και ακόμα και η ευωδία του Αγίου Πνεύματος που άφθονη ξεχύνεται και τα πάντα γνωρίζει, δεν θα την αντιληφθεί εκείνος που έχει κολοβωμένες τις αισθήσεις του.

Και την μέρα εκείνη θα είναι δυνατό ο Υιός του Θεού να κοινωνήσει τα μυστήρια με αυτούς που τον αγαπούν και όσα άκουσε από τον Πατέρα θα τους μάθει, αλλά είναι απαραίτητο εκείνοι που θα τον ακούν να έχουν τη σκέψη τους ελεύθερη.

Γιατί δεν μπορεί αμέσως να αρχίσει κανείς να έχει σχέση με τον Θεό και να διανοιχθεί ο νους του και να ετοιμασθεί το ένδυμα το νυφικό και όλα τα άλλα που χρειάζονται για εκείνον τον «γάμο», αλλά όλα τούτα θα βρουν τον δρόμο τους σε τούτη εδώ τη ζωή. Και όσοι δεν κατάφεραν να τα αποκτήσουν όλα εκείνα πριν αποδημήσουν από τον κόσμο αυτόν, δεν μοιράζονται τίποτα κοινό με την μελλοντική ζωή. Τούτο μαρτυρείται με τις πέντε παρθένες και τον νυμφίο, όταν ήρθαν και ούτε λάδι ούτε ένδυμα είχαν να του δώσουν. Εν συνόλω, τον εσωτερικό «άνθρωπο τον καινό, τον κατά Θεόν δημιουργημένο» ο κόσμος αυτός τον κυοφορεί, και πλασμένος εδώ και σχηματισμένος, τόσο τέλειος γεννιέται στον τέλειο αυτό και αγήραστο κόσμο.

“Η ζωή εν Χριστώ”
Αγίου Νικολάου Καβασίλα