Κυριακή της Κλήσεως των Μαθητών (Ρωμ. 2.10-16)
Οὐ γὰρ ἔστι προσωποληψία παρὰ τῷ Θεῷ.
Δόξα δὲ καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν, Ἰουδαίῳ τε πρῶτον καὶ Ἕλληνι· οὐ γὰρ ἔστι προσωποληψία παρὰ τῷ Θεῷ. ὅσοι γὰρ ἀνόμως ἥμαρτον, ἀνόμως καὶ ἀπολοῦνται· καὶ ὅσοι ἐν νόμῳ ἥμαρτον, διὰ νόμου κριθήσονται. οὐ γὰρ οἱ ἀκροαταὶ τοῦ νόμου δίκαιοι παρὰ τῷ Θεῷ, ἀλλ᾿ οἱ ποιηταὶ τοῦ νόμου δικαιωθήσονται. ὅταν γὰρ ἔθνη τὰ μὴ νόμον ἔχοντα φύσει τὰ τοῦ νόμου ποιῇ, οὗτοι νόμον μὴ ἔχοντες ἑαυτοῖς εἰσι νόμος, οἵτινες ἐνδείκνυνται τὸ ἔργον τοῦ νόμου γραπτὸν ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν, συμμαρτυρούσης αὐτῶν τῆς συνειδήσεως καὶ μεταξὺ ἀλλήλων τῶν λογισμῶν κατηγορούντων ἢ καὶ ἀπολογουμένων, ἐν ἡμέρᾳ ὅτε κρινεῖ ὁ Θεὸς τὰ κρυπτὰ τῶν ἀνθρώπων κατὰ τὸ εὐαγγέλιόν μου διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Απόδοση στη Νεοελληνική
Δεν υπάρχει η διάκριση στον Θεό.
Δόξα, τιμή και ειρήνη, στον καθένα που εργάζεται το καλό, Ιουδαίο πρώτα, αλλά και εθνικό· γιατί δεν υπάρχει η διάκριση στον Θεό. Όσοι, λοιπόν, αμάρτησαν χωρίς να γνωρίσουν τον νόμο του Θεού, δεν θα καταδικαστούν με κριτήριο αυτόν. Από την άλλη, εκείνοι που γνώριζαν τον νόμο και αμάρτησαν, θα κριθούν σύμφωνα με τον νόμο. Διότι για τον Θεό, δεν είναι δίκαιος αυτός που υπήρξε ακροατής του νόμου Του, αλλά όσοι τον έκαναν τρόπο της ζωής τους. Όταν λοιπόν τα άλλα έθνη, που δεν έχουν γνωρίσει τον νόμο του Θεού, πράξουν σύμφωνα με αυτόν τον νόμο, τότε γι’ αυτούς νόμος είναι ο ίδιος τους ο εαυτός. Αυτοί αποδεικνύουν ότι ο νόμος του Θεού βρίσκεται «εγγεγραμμένος» στις καρδιές τους, το οποίο επιβεβαιώνει η συνείδησή τους. Η διάνοιά τους, από την άλλη, αναπτύσσει λογισμούς, οι οποίοι κατηγορούν ο ένας τον άλλον ή και απολογούνται και αυτό γίνεται για να εξακριβωθεί τι είναι ενάρετο κατά Θεόν. Έτσι λοιπόν, την ημέρα εκείνη, θα κρίνει ο Θεός τα κρύφια των ανθρώπων, σύμφωνα με το Ευαγγέλιο που εγώ κηρύττω, δια του Ιησού Χριστού.
Απόστολος Κυριακής 4.7.2021 – Απόδοση στη Νεοελληνική: Απαρχή
