Λίγη καλοσύνη δείξε Κύριε, δεν ζητάω πολλή. Έλα σε εκείνους που τους παίδεψες. Έλα στα αλλοτινά παιδιά Σου, γιατί και αυτοί κάποτε ήταν κοντά Σου, και αυτοί ήταν Χριστιανοί, και αυτοί ήταν πρόβατά Σου, και αυτοί ήταν μέλη του Σώματός, και αυτοί κοινωνούσαν το άχραντο Σώμα και το τίμιο Αίμα Σου και τώρα μεταλαμβάνουν το σώμα των άλογων ζώων. Για αυτό Κύριε δείξ’ τους το έλεος και την σπλαχνικότητά Σου. Δείξε την φιλανθρωπία Σου και σώσε τους, παρά τη στενοκεφαλιά τους. Κοίταξε το σκοτάδι τους και γιάτρεψέ τους. Δίκαια τους παίδεψες, αλλά τώρα λυπήσου τους. Άξια τους παρέδωσες στον εχθρό, τώρα όμως ανακάλεσέ τους. Τους τιμώρησες, τώρα παρηγόρησέ τους. Αν και πολλές φορές αμαρτήσαμε, μην αποστρέψεις το πρόσωπό Σου από μας, αλλά σκύψε στην προσευχή μας και πολύ άκουσε εκείνους που ζουν μοναχοί τους, μακριά από όλους και όλα. Γιατί αν εμείς είμαστε στις Εκκλησίες μαζί με τους πιστούς, εκείνοι βρίσκονται παρέα με τον ‘εχθρό’. Αν εμείς χαιρόμαστε στις γιορτές, εκείνοι πλέουν σε βαθύ σκότος. Τεράστια είναι η δυστυχία τους, τρομερός ο φόβος τους, φοβερό το τραύμα τους, πικρή η συμφορά τους, ανεκδιήγητη η καταστροφή τους μεγάλο το αγκάθι τους, πολλή η τραγωδία τους.
Μη μας αφήσεις Κύριε έξω από τη Βασιλεία Σου, αλλά παιδαγώγησέ μας και δείξε μας την αμέτρητη φιλανθρωπία Σου, για να μην καυχηθούν στο τέλος οι Ιουδαίοι, για να μην πουν περήφανα οι ειδωλολάτρες: «Πού είναι ο Θεός τους; Δεν είναι ο Χριστός τους, δεν είναι ο Σταυρός τους; Πού είναι η ελπίδα τους; Πού είναι η πίστη των Χριστιανών;» Για να μην τα πουν Κύριε αυτά, δείξε μας την ελεημοσύνη Σου. Ας μας προφτάσει η ευσπλαχνία Σου Κύριε, γιατί είμαστε πολύ φτωχοί, γιατί είμαστε τιποτένιοι, γιατί φανήκαμε λίγοι και ανάξιοί Σου. Δέξου τον στεναγμό μας και θα σε καταλαγιάσουν τα κλάματα των νηπίων που τα κατασφάζουν και θα σε συγκινήσει ο θρήνος των μανάδων που χάνουν τα παιδιά τους.
Παρακλήσεις σου απευθύνουμε Κύριε και όχι αντιλογίες. Σε ικετεύουμε, δεν σου αντιμιλάμε. Σε παρακαλούμε, γιατί οι άνομοι μας βρίζουν και οι εθνικοί μας πολεμούν. Δεν φιλονικούμε, αλλά κλαίμε κι εξομολογούμαστε, γιατί βρισκόμαστε στον κίνδυνο της απώλειας. Είμαστε αμαρτωλοί αλλά είμαστε και Χριστιανοί. Είμαστε άθλιοι, αλλά πιστεύουμε σε Σένα. Δεν αξίζουμε ούτε σταγόνα από τη φιλανθρωπία Σου, αλλά είμαστε πρόβατα του δικού Σου κοπαδιού, μαζεμένα στην ίδια μάντρα. Αυτή την ικεσία Σου προσφέρουμε για την τριήμερη Ανάστασή Σου εμείς οι φτωχοί, κλήρος και λαός, νέοι και γέροι, άνδρες και γυναίκες, μάνες και παιδιά. Όλες οι ψυχές που πιστεύουμε σε σένα. Αυτούς Κύριε λύτρωσε από τη φοβέρα που πλησιάζει ολοένα και πιο πολύ και αξίωσέ τους για την Βασιλεία Σου, με τη χάρη και τη φιλανθρωπία του Μονογενούς Σου Υιού και Κυρίου και Θεού και Σωτήρα μας Ιησού Χριστού, μαζί με το Πανάγιο και Ζωοποιό Πνεύμα, τώρα και για πάντα και σε όλους τους αιώνες. Αμήν.
Αγίου Επιφανίου Κύπρου
Λόγος στην Ανάσταση του Κυρίου, Απόσπασμα
Μη μας αφήσεις Κύριε έξω από τη Βασιλεία Σου
