Τροπάριο Κασσιανής – Κύριε, ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσοῦσα γυνή

Τροπάριο Κασσιανής - Λειτουργικά Κείμενα - Λατρευτική Ζωή - Απαρχή
ΠρωτότυποΑπόδοση στη Νεοελληνική
Κύριε, ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσοῦσα γυνή, τὴν σὴν αἰσθομένη θεότητα, μυροφόρου ἀναλαβοῦσα τάξιν, ὀδυρομένη, μύρα σοι, πρὸ τοῦ ἐνταφιασμοῦ κομίζει.Κύριε, η γυναίκα που έπεσε σε πολλές αμαρτίες αισθανόμενη τη θεότητά σου έγινε για σένα μυροφόρα και κλαίγοντας σου προσφέρει μύρα πριν από τον ενταφιασμό σου.
Οἴμοι! λέγουσα, ὅτι νύξ μοι ὑπάρχει, οἶστρος ἀκολασίας, ζοφώδης τε καὶ ἀσέληνος ἔρως τῆς ἁμαρτίας.Αλίμονο σε εμένα, λέει, γιατί μέσα μου υπάρχει μια ζοφώδης νύχτα χωρίς φεγγάρι, η ακολασία και ο έρωτας προς την αμαρτία με τρελαίνουν.
Δέξαι μου τὰς πηγὰς τῶν δακρύων, ὁ νεφέλαις διεξάγων τῆς θαλάσσης τὸ ὕδωρ· κάμφθητί μοι πρὸς τοὺς στεναγμοὺς τῆς καρδίας, ὁ κλίνας τοὺς οὐρανοὺς τῇ ἀφάτῳ σου κενώσει.Δέξε τις πηγές των δακρύων μου, Εσύ που μεταβάλεις το νερό της θάλασσας σε σύννεφα. Λύγισε για χάρη μου προς τους στεναγμούς της καρδιάς μου, εσύ που με την απερίγραπτη ταπείνωσή Σου, λύγισες τους ουρανούς και κατέβηκες στη γη.
Καταφιλήσω τοὺς ἀχράντους σου πόδας, ἀποσμήξω τούτους δὲ πάλιν τοῖς τῆς κεφαλῆς μου βοστρύχοις· ὧν ἐν τῷ παραδείσῳ Εὔα τὸ δειλινόν, κρότον τοῖς ὠσὶν ἠχηθεῖσα, τῷ φόβῳ ἐκρύβη.Θα καταφιλήσω και θα σκουπίσω με τα μαλλιά μου τα άχραντα πόδια σου, τα οποία όταν άκουσε η Εύα το δειλινό στον παράδεισο από τον φόβο της κρύφτηκε.
Ἁμαρτιῶν μου τὰ πλήθη καὶ κριμάτων σου ἀβύσσους τίς ἐξιχνιάσει, ψυχοσῶστα Σωτήρ μου; Μή με τὴν σὴν δούλην παρίδῃς, ὁ ἀμέτρητον ἔχων τὸ ἔλεος.Το πλήθος των αμαρτιών μου και την άβυσσο των κρίσεών σου, ποιος μπορεί να εξιχνιάσει, ψυχοσώστα Σωτήρ μου; Μην με αγνοήσεις τη δούλη σου, Εσύ που έχεις αμέτρητο έλεος.

Τροπάριο Κασσιανής – Ἦχος πλ δ’ Ἰδιόμελον – Δοξαστικό Αποστίχων των Αίνων Μ.Τετάρτης
Απόδοση στη Νεοελληνική: Απαρχή