Επειδή, λοιπόν, ο άνθρωπος χρειαζόταν μεγαλύτερη βοήθεια, τέτοια και του δόθηκε. Αυτή ήταν ο ίδιος ο Λόγος του Θεού. Έτσι, ο προαιώνιος, ο αόρατος, που δεν μπορεί πουθενά να περιοριστεί, που είναι ασώματος, η Αρχή που προήλθε απ’ την Αρχή, το Φως που προήλθε απ’ το Φως, η πηγή της Ζωής και της Αθανασίας, το υπόδειγμα του Αρχετύπου, η αμετάβλητη Σφραγίδα, η απαράλλακτη Εικόνα, ο Όρος και ο Λόγος του Πατρός χωράει μέσα στο κατ’ εικόνα πλάσμα του και ενδύεται σάρκα χάριν της σάρκας μου και ψυχή χάριν της ψυχής μου, ώστε γενόμενος όμοιος με το πλάσμα του να το καθαρίσει εντελώς. Και γίνεται στα πάντα -εκτός από την αμαρτία- άνθρωπος.

Τι έχουν λοιπόν να πουν για όλα αυτά οι συκοφάντες, οι μοχθηροί δάσκαλοι του Θεού; Τι έχουν να πουν αυτοί που κατηγορούν αυτά που είναι άξια επαίνου; Τι έχουν να πουν οι σκοτεινοί για το Φως; Οι απαίδευτοι για τη Σοφία; Αυτοί που για χάρη τους πέθανε ο Χριστός δωρεάν; Αυτά τα αχάριστα κτίσματα, τα πλάσματα του πονηρού;

Τον κατηγορείς λοιπόν γι’ αυτό τον Θεό; Γι’ αυτήν την ευεργεσία;

Τον ονομάζεις ασήμαντο, επειδή ταπεινώθηκε για χάρη σου; Επειδή ψάχνοντας το χαμένο του πρόβατο ο Καλός Ποιμένας, που θυσιάζει τη ζωή του για χάρη των προβάτων, ήρθε πάνω στα βουνά και στους λόφους (εκεί που θυσίαζες) και το βρήκε να περιπλανιέται; Ή επειδή βρίσκοντάς το, το πήρε στους ώμους Του (αυτούς που σήκωσε τον Σταυρό) και το επανέφερε στην άνω ζωή, συναριθμώντας το μαζί με τα υπόλοιπα;

Τον κατηγορείς, επειδή για λυχνάρι άναψε το ίδιο Του το Σώμα και σκούπισε όλο Του το σπίτι (καθαρίζοντας τον κόσμο από την αμαρτία) και αναζήτησε τη χαμένη δραχμή (την βασιλική εικόνα που μας είχε χαρίσει κι εμείς είχαμε βρωμίσει με τα πάθη); Ή επειδή προσκάλεσε τις φιλικές σε Αυτόν δυνάμεις, που μετείχαν στη Θεία Οικονομία, όταν βρήκε τη δραχμή, για να μοιραστεί τη χαρά Του;

Για αυτά κατηγορείς τον Θεό; Λόγω αυτών τον θεωρείς κατώτερο;

Επειδή βάζει στη μέση του ποδιά και πλένει τα πόδια των μαθητών Του και δείχνει ως άριστη οδό ανύψωσης την ταπείνωση; Επειδή ταπεινώνεται και σκύβει, για να βοηθήσει την γερμένη προς τα κάτω ψυχή και να την ανυψώσει από την προσκόλληση που της προκάλεσε η αμαρτία; Πώς και δεν τον κατηγορείς που τρώει και διδάσκει ανάμεσα σε τελώνες, για να κερδίσει κι αυτός κάτι; Τι είναι αυτό; Η σωτηρία των αμαρτωλών! Σαν να κατηγορεί κάποιος τον γιατρό, επειδή σκύβει πάνω από τα τραύματα και ανέχεται τη δυσωδία, για να θεραπεύσει τον ασθενή ή αυτόν που σκύβει πάνω από τον βόθρο για να σώσει το ζώο του, που έπεσε μέσα (όπως μας λέει και ο Νόμος).

Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, Λόγος στη Γέννηση του Χριστού
Επιλογή αποσπασμάτων – Απόδοση στη Νεοελληνική: Απαρχή