Κείμενο στο πρωτότυπο: Κατά Λουκάν (ιβ΄ 16-21)
Εἶπεν ὁ Κύριος τήν παραβολὴν ταύτην· ἀνθρώπου τινὸς πλουσίου εὐφόρησεν ἡ χώρα· καὶ διελογίζετο ἐν ἑαυτῷ λέγων· τί ποιήσω, ὅτι οὐκ ἔχω ποῦ συνάξω τοὺς καρπούς μου; καὶ εἶπε· τοῦτο ποιήσω· καθελῶ μου τὰς ἀποθήκας καὶ μείζονας οἰκοδομήσω, καὶ συνάξω ἐκεῖ πάντα τὰ γενήματά μου καὶ τὰ ἀγαθά μου, καὶ ἐρῶ τῇ ψυχῇ μου· ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ κείμενα εἰς ἔτη πολλά· ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου. εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Θεός· ἄφρον, ταύτῃ τῇ νυκτὶ τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ· ἃ δὲ ἡτοίμασας τίνι ἔσται; οὕτως ὁ θησαυρίζων ἑαυτῷ, καὶ μὴ εἰς Θεὸν πλουτῶν. ταῦτα λέγων ἐφώνει· ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω.
Απόδοση στη Νεοελληνική:
Είπε ο Κύριος αυτήν την παραβολή: «Κάποιου πλούσιου ανθρώπου ήταν εύφορα τα χωράφια και σκεφτόταν μέσα του λέγοντας: “θα κάνω το εξής, θα γκρεμίσω τις αποθήκες και θα κατασκευάσω μεγαλύτερες και θα μαζέψω εκεί όλους τους καρπούς μου και τα αγαθά μου και θα πω στην ψυχή μου: ψυχή, έχεις πολλά αγαθά που θα κρατήσουν πολλά χρόνια. Αναπαύσου, τρώγε, πίνε, διασκέδαζε”. Είπε σε αυτόν ο Θεός: “Ανόητε, αυτή τη νύχτα πεθαίνεις. Όσα ετοίμασες, σε ποιον θα ανήκουν;”» Έτσι είναι όποιος θησαυρίζει για τον εαυτό του και δεν πλουτίζει με τον τρόπο του Θεού. Αφού είπε αυτά φώναξε: «Όποιος έχει αφτιά για να ακούσει, ας ακούσει».
Ευαγγέλιο Κυριακής 22.11.2020 – Απόδοση στη Νεοελληνική: Απαρχή
